Op de trein terug van Issuk Kul naar Bishkek, sla ik ’Ghost Train to the Eastern Star’ open. Paul Theroux’s vervolg op ‘The Great Railway Bazaar’. Op de eerste pagina verklapt hij het schuldige geheim van reizigers. ’This is why a travellers worst nightmare is not the secret police or the witch doctors or malaria, but rather the prospect of meeting...

Volgens Roger doe je de zijde route nooit als één van je eerste reizen. Te ver, te warm en te onbekend. Ik geloof hem. Het valt op dat de route een speciaal soort reizigers aantrekt. Een soort waar David het prototype van is. David is een Franstalige Zwitser die, zijn job als mechanisch ingenieur opzegde op een jaar te kunnen reizen. Zijn reis begon in Iran, reisde...

Zelfs voor de Sovjets was het onbegonnen werk om een spoorweg door de Tian Shan bergketen te trekken, en dus zijn we opnieuw aangewezen op een gedeelde taxi voor de 600 kilometer lange tocht dwars door Kirgizstan. De eerste tweehonderd kilometers door de Fergana vallei zijn niks om over naar huis te schrijven, maar in de namiddag begint de weg omhoog te klimmen en...

Osh is Kirgizstans tweede stad, en het is onmiddellijk duidelijk dat dit land geen olie of gasvelden heeft. Niemand had hier het geld om wit marmeren gebouwen te zetten, en dus loop je 23 jaar na de onafhankelijkheid nog steeds rond in een sovjetstad. En toch is het geen kommer en kwel in Kirgizstan. Dit land heeft een behoorlijk werkende democratie en dat valt op....

Stalin was een smeerlap, en dat merk je aan de manier waarop hij de grenzen in Centraal Azië heeft getrokken. Die waren in de eerste plaats bedoeld om de droom van een groot onafhankelijk Turkestan onmogelijk te maken. Maar die verdeel en heers maakt het rondreizen per trein hier behoorlijk lastig. Tussen Turkmenistan en Oezbekistan is er al geen treinverkeer meer,...