Hoe vreselijk ik Turkmenistan ook vind, het zou niet fair zijn om niks over Ajna te schrijven. Terwijl ik met Cassandra door Mary wandel worden we door Ajna uitgenodigd voor een kopje thee. Dat is behoorlijk onturkmeens, maar Mary is in alles een vriendelijkere stad dan Asghabat. Ajna spreekt nauwelijks Engels en wij geen Turkmeens, maar ze slaagt er op een...

Deze archeologische site uit de bronstijd wordt bewaakt door een hoogbejaarde Turkmeen en twee schurfterige honden. Toerisme is niet echt een prioriteit in Turkmenistan. Gelukkig hebben we met Ruslan onze eigen gids mee. De site werd in 1972 ontdekt door de Russische archeoloog Victor Sarianidi, die er tot zijn dood bleef opgraven. De ontdekking zelf was al een...

Turkmenistans interessantste sites liggen in het Noord-Oosten van het land, rond Mary, de nieuwe stad die de Russen bouwden nadat ze het historische Merv veroverden. Tussen de twee steden loopt de historische transcaspian spoorweg, maar daar geraak je als vreemdeling niet zomaar op. Op naar Mary namen we de wagen, geen zware Chevrolet deze keer, maar een oude Toyota...

Toen we na Mary terug waren in Ashgabat, vroeg Roger me of ik me amuseerde in Turkmenistan. Dat deden we niet. Turkmenistan is een belevenis, maar fijn is het niet. En dus gaan we het voor Ashgabat iets anders doen. De stad is zo belachelijk dat ik enkel mijn 10 grootste ergernissen ga opsommen. Misschien soms wat futiel, maar samen zorgden ze er voor dat ik...

Tijd voor een bezoek aan Turkmenbashi hebben we niet, de volgende dag reizen we direct door naar Ashgabat. Vanuit de koele Chevrolet lijkt Turkmenistan zowaar een gewoon land. Eerste halte is een ondergronds meer, waar we voor een schandalige 15 dollar een paar minuten in rond mogen zwemmen. Ooit moet het meertje degelijk uitgebaat zijn, maar vandaag wordt de grot...