Nara is de oorspronkelijke hoofdstad van Japan. Nu is het een ingeslapen stadje, met een indrukwekkend park en een nog indrukwekkendere Boeddha.
Na Kioto en Myajima heb ik mijn porties tempels, schrijnen en zentuinen wel al gehad. Zelfs de herten die vrij rondlopen in het park zijn deja-vu. De Boeddha in het Toda-ji tempel, is dan weer, letterlijk, van een andere grote orde. Deze bronzen Boeddha uit de 8ste eeuw is 15 meter hoog en weegt 500 ton en staat in één van de grootste houten gebouwen ter wereld.
Maar dat is niet wat ik van Nara ga onthouden. Ik had nog nooit van 
Yosakoi gehoord, tot ik op de terugweg van de Boeddha een eindeloze stoet Yosakoi dansers kruiste. Yosakoi is een kruising tussen traditionele Japanse dans en Vlaamse majoretten, op pompende MTV beats, met flink wat humor. Je kan je er niks bij voorstellen? Hier: ik heb het voor je gegoogled. Bij Japan denk je spontaan aan salarismannen, stipt op tijd rijdende treinen en met wetenschappelijke precisie klaargemaakte sushi. Niet aan dit soort extravert plezier. En precies dat maakt Yosakoi zo memorabel.
