Dat Oud Urgench en Nieuw Urgench in een ander land liggen is een grapje van Stalin, die de grenzen in Centraal Azië vooral getrokken heeft vanuit een verdeel en heers tactiek. Nieuw Urgench is een inspiratieloze Sovjet stad in de buurt van Khiva, Uzbekistan. Konye Urgench was ooit het centrum van de Islamitische wereld.
Ooit, want toen kwam Genghis Khan. Die kreeg de stad niet zonder slag of stoot in zijn bezit, hij moest uiteindelijk de bedding van de Oxus verleggen zodat de rivier de lemen huizen van de stad overstroomde. In tegenstelling tot Merv, kwam Urgench die klap echter te boven en, onder de Gouden Horde, werd de stad opnieuw één van de belangrijkste handelssteden op de zijderoute. Maar 150 jaar later was het toch gedaan, want toen kwam Timur, die geen concurrentie dulde voor zijn Samarkand. Om heel zeker te zijn dat niemand de stad opnieuw zou bewonen liet hij de ruïnes begraven onder meters zand.
En toch is er vandaag veel meer te zien in Urgench dan in Merv. Medrassa’s, Moskeeën en Mausoleums, én een buitengewoon elegante minaret. Hadden de Sovjets niet het idiote idee gehad om boven op de archeologische site een begraafplaats aan te leggen, er zou nog veel meer te ontdekken zijn in Konye Urgench.
Wij wandelen een beetje verdwaasd door Konye Urgench. Door onze kater natuurlijk, maar ook omdat de monument in een leeg landschap staan. De monumenten zijn er nog, maar de stad is weg. Het is een vreemde plek die net niet echt aanvoelt. Een ideale afsluiter voor Turkmenistan.
Iets voor de middag worden we door O. afgezet aan de grens. Zelden ben ik zo blij geweest een land te verlaten.
