Op het dakterras van ons uitstekend gasthuis in Khiva leent Roger me de pdf van ‚’The Great Game’. Peter Hopkirks standaard werk over hoe Rusland en Groot Britannia, in de 19de eeuw invloed probeerden uit te oefenen in Centraal Azië. Een beter boek om te lezen tijdens je reis door de Uzbeekse Khanaten kan je je niet voorstellen.
Want in het ommuurde Khiva heb je geen greintje fantasie nodig om je voor te stellen hoe het er hier aan toe ging voor ze gekoloniseerd werden door de Russen. Dit is de Centraal Aziatische versie van Brugge. Je wandelt letterlijk dor het verleden. De stad wordt bovendien erg toeristvriendelijk uitgebaat. Met één ticket mag je hier elk historisch gebouw binnen. En de stad staat vol van de Medressa’s, Mausoleums en Moskeën. Veel toeristen zijn er niet meer begin juli. We hebben Khiva bijna voor ons alleen.
Groot is het voormalige Khanaat niet, en dus kunnen we na 2 dagen al weer door reizen. Na weken samen opgetrokken te hebben nemen Roger en ik afscheid. Roger volgt de logische route en deelt een taxi met David naar Buchara. Ik verkies de trein naar Samarkand, waar ik later een trein terug naar Buchara kan nemen. Het is wat zigzaggen, maar reizen per trein is stukken aangenamer dan in een kleine gedeelde taxi.
