Niet echt iets om over te bloggen, maar nog eens een dikke merci voor wie me zaterdagochtend kwam uitzwaaien. Ik was er waarschijnlijk zelf mijn bed niet voor uitgeraakt. En een nog dikkere merci aan Liesbet en Annelies die mee treinden tot Brussel. Oh ja, en die Duitse ICE’s zijn fijne treinen, snel, proper en met een restauratie wagen waar je degelijke koffie kan...